Πώς εκδηλώνεται η προστατίτιδα: συμπτώματα και σημεία

Η φλεγμονή του προστάτη είναι πλέον ο ηγέτης στην ομάδα των ανδρικών νοσημάτων που μεταδίδονται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής. Οι επιπλοκές του απειλούν τη στειρότητα, τη μειωμένη λίμπιντο, την ανικανότητα.

Τα πρώτα συμπτώματα προστατίτιδας στους άνδρες

Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος. Αυτή είναι μια από τις πιο κοινές ουρολογικές παθολογίες που διαγιγνώσκονται σε εκπροσώπους του ισχυρού μισού της ανθρωπότητας.

Τις περισσότερες φορές αυτή η ανωμαλία σημειώνεται σε άνδρες άνω των τριάντα ετών, αν και πρόσφατα η ασθένεια έχει γίνει πολύ νεότερη. Η θεραπεία της προστατίτιδας πρέπει να πραγματοποιείται από ειδικευμένους ειδικούς (ουρολόγους ή ανδρολόγους), καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για διάφορες επιπλοκές.

Πώς αντιμετωπίζεται η προστατίτιδα;

Με τη βοήθεια φαρμάκων

• ΜΣΑΦ - μειώνουν τη φλεγμονή, τον πυρετό και τον πυρετό. Έχουν μια ελαφρά αναλγητική δράση. Με την εμφάνιση της προστατίτιδας απαιτείται σύντομη θεραπεία αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και λήψη βιταμινών για να διατηρηθεί ο αδένας σε κανονική κατάσταση. Οι άνδρες συνταγογραφούνται: Diclofenac, Nise, Voltaren, Nimesulide. Τα φάρμακα παρασκευάζονται σε υπόθετα, δισκία, ενέσεις.
• Αντιβιοτικά - σχεδιασμένα για την εξάλειψη του μολυσματικού ή βακτηριολογικού φλεγμονώδους παράγοντα. Το θεραπευτικό σχήμα για την προστατίτιδα υπογράφεται μετά τον εντοπισμό του αιτιολογικού παράγοντα και τον έλεγχο της αντοχής του στα αντιβιοτικά. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 7-10 ημέρες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η θεραπεία παρατείνεται έως και δύο εβδομάδες.
• Οι ορμόνες συνιστώνται όταν η συνήθης φαρμακευτική αγωγή δεν έχει αποτέλεσμα και όταν η σεξουαλική επιθυμία μειώνεται λόγω προχωρημένης νόσου. Η πρώιμη θεραπεία με ορμόνες απαγορεύεται. Τα φάρμακα λαμβάνονται υπό την αυστηρή επίβλεψη ουρολόγου.
• Συμπτωματικά φάρμακα - για την εξάλειψη του συνδρόμου πόνου, πάρτε ταμπλέτες ασπιρίνης. Οι σπασμοί αφαιρούνται από το No-shpa. Εάν ο έντονος πόνος επιμένει, ενδείκνυται αποκλεισμός με νοβοκαΐνη.
• Βιταμίνες και φάρμακα για τη διατήρηση της σωστής λειτουργίας του προστάτη. Κατά την περίοδο της ύφεσης, συνιστάται η λήψη φαρμάκων για την ομαλοποίηση του μεταβολισμού και τη βελτίωση της παροχής αίματος στον αδενικό ιστό, καθώς και για την παραγωγή χυμού. Για αυτό, συνταγογραφούνται φυτοπαρασκευάσματα: Prostamol-Uno, Prostate-Forte και τα παρόμοια. Για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, εμφανίζεται ένα σύμπλεγμα βιταμινών και μετάλλων: Duovit, Vitrum.

Η αυτοθεραπεία είναι επικίνδυνη, κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε από αυτά τα φάρμακα, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ουρολόγο.

Με τη χρήση φυσιοθεραπείας

• UHF και φούρνος μικροκυμάτων.
• μαγνητοθεραπεία.
• θεραπεία λάσπης.
• επιμετάλλωση.
• υπερφωνοφόρηση.
• θεραπεία με λέιζερ.
• θερμοθεραπεία.

φυσικές θεραπείες

διάγνωση

Προκειμένου να ξεκινήσετε έγκαιρα τη θεραπεία για την προστατίτιδα, πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν αρμόδιο ειδικό που θα πραγματοποιήσει μια ολοκληρωμένη εξέταση και θα κάνει τη σωστή διάγνωση. Ο κατάλογος των συνιστώμενων διαγνωστικών μεθόδων περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• Εξετάσεις αίματος - διεξαγωγή μελέτης βιοχημικής σύνθεσης, περιεκτικότητας σε PSA (ειδικό προστατικό αντιγόνο), γενική ανάλυση και, εάν είναι απαραίτητο, PCR.
• Ανάλυση ούρων - Ο άνδρας καλείται να ουρήσει σε πολλά διαφορετικά δοχεία προκειμένου να διεξαχθεί η μελέτη με διαφορετικούς τρόπους.
• Ξύσιμο της επιφάνειας του καναλιού της ουρήθρας για την ανίχνευση μολυσματικού παράγοντα.
• Βακτηριολογική καλλιέργεια εκκρίσεων του προστάτη και της ουρήθρας για τον προσδιορισμό του βακτηριακού παθογόνου και της αντοχής του στα φάρμακα.
• Υπερηχογράφημα του προστάτη - επιτρέπει την αξιολόγηση του μεγέθους και του σχήματος του αδένα, της παρουσίας ή απουσίας συντήξεων ιστών, συμφύσεων και αλλοιώσεων του χιτώνα.

Ένα υποχρεωτικό σημείο στη διάγνωση της προστατίτιδας είναι η ψηφιακή εξέταση του ορθού. Η δακτυλική εξέταση επιτρέπει στον γιατρό να ψηλαφήσει τον αδένα και να εκτιμήσει την πυκνότητα, τη δομή, το σχήμα και το μέγεθός του. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια μιας ορθικής εξέτασης, λαμβάνεται ένα μυστικό του προστάτη, το οποίο στη συνέχεια αποστέλλεται για ανάλυση. Πρόσθετες μέθοδοι εξέτασης, εάν είναι απαραίτητο, εκχωρούνται μεμονωμένα σε συγκεκριμένο ασθενή.

Αυτό μπορεί να είναι μετρήσεις της ταχύτητας ροής των ούρων, μαγνητικός συντονισμός ή αξονική τομογραφία, ακτινογραφίες των πυελικών οργάνων και άλλες μέθοδοι.

Οξεία προστατίτιδα

Η ασθένεια ξεκινά με απότομη αύξηση της θερμοκρασίας (έως 40 μοίρες), έναν βασανιστικό πονοκέφαλο, πυρετό. Τα συμπτώματα που εμφανίζονται συνοδεύονται από πόνο στη βουβωνική χώρα, στο περίνεο, στην πλάτη, εκκρίσεις από την ουρήθρα, συχνοουρία και συνεχή επιθυμία για ούρηση.

Η κένωση της ουροδόχου κύστης καθυστερεί, υπάρχει αίσθημα καύσου. Τα ίδια τα ούρα γίνονται θολά και μπορεί να εμφανιστεί πρόσμιξη αίματος σε αυτά. Υπάρχει ευερεθιστότητα, κόπωση.

Το αποτέλεσμα της οξείας προστατίτιδας μπορεί να είναι η πλήρης επίλυση της διαδικασίας (με έγκαιρη θεραπεία). Δεδομένου ότι υπάρχουν αλλαγές σε πολλά όργανα της μικρής λεκάνης, αυτές δεν πρέπει να αφεθούν στην τύχη, διαφορετικά θα υπάρξουν αντίστοιχες επιπλοκές:

• Η κυστιδίτιδα είναι φλεγμονή των σπερματοδόχων κυστιδίων, η αιτία του πύου στο σπέρμα, η οποία όχι μόνο μειώνει την ποιότητα της εκσπερμάτισης αλλά οδηγεί και σε απώλεια της αναπαραγωγικής λειτουργίας.
• Κολκιδίτιδα - φλεγμονώδεις αλλαγές στον σπερματικό φυμάτιο γίνονται ο λόγος για την ανάπτυξη έντονου πόνου κατά τη διάρκεια του σεξ, διαταραχή του οργασμού, ανικανότητα ψυχολογικής φύσης.
• Ο σχηματισμός αποστήματος στο σώμα του προστάτη, η ρήξη του, η πυώδης βλάβη στο ορθό οδηγεί σε επιδείνωση των συμπτωμάτων, σοβαρή δηλητηρίαση του σώματος, ακόμη και θάνατο.
• Η στασιμότητα στους ιστούς του προστάτη οδηγεί σε αλλαγή στη δομή του, διαταραχή της εννεύρωσης και της παροχής αίματος τόσο στον ίδιο τον αδένα όσο και στα κοντινά όργανα με παραβίαση των λειτουργιών τους. Η στύση γίνεται ανεπαρκής για πλήρη σεξουαλική επαφή, παρατηρείται πρόωρη εκσπερμάτιση, παρατεταμένη σεξουαλική επαφή χωρίς την έναρξη του οργασμού.
• Οι κυκλικές αλλαγές στον αδένα, ο σπερματικός μυελός οδηγούν σε στειρότητα, μείωση της ποιοτικής σύνθεσης του σπέρματος και κινητικότητα του σπέρματος. Η στένωση της ουρήθρας διαταράσσει την κανονική διαδικασία ούρησης, η απόφραξη της ουροδόχου κύστης μπορεί να προκαλέσει οξεία κατακράτηση ούρων που απαιτεί επείγουσα χειρουργική φροντίδα.

κύρια συμπτώματα

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η ασθένεια μπορεί να είναι χρόνια και οξεία. Ένα κοινό και ένα από τα πιο σημαντικά συμπτώματα είναι η αυξημένη ούρηση. Ένας υγιής άνδρας συνήθως δεν έχει περισσότερες από 10-11 επείγουσες ουροποιήσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας (ο φυσιολογικός αριθμός είναι 5-6 ουρήσεις).

Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης φλεγμονής του προστάτη, υπάρχει αρνητική επίδραση στην ουροδόχο κύστη, επομένως, παρουσία της νόσου, εμφανίζονται τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Αύξηση του αριθμού των φορών που χρειάζεται να ουρήσετε (ενώ η ημερήσια ποσότητα ούρων παραμένει η ίδια).
• Τα ούρα βγαίνουν σε μικρές μερίδες, γεγονός που σχετίζεται με τη λήψη ψευδών σημάτων από τους υποδοχείς της ουροδόχου κύστης λόγω της παρουσίας μιας φλεγμονώδους διαδικασίας. Επομένως, ακόμη και μετά την κένωση, μπορεί να υπάρχει η αίσθηση ότι η κύστη είναι γεμάτη.
• Επώδυνη ούρηση λόγω στένωσης της ουρήθρας λόγω της φλεγμονώδους διαδικασίας στον προστάτη.
• Δυσκολία στην ούρηση λόγω συμπίεσης ορισμένων περιοχών της ουρήθρας από φλεγμονή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα οι άνδρες να μην μπορούν να αδειάσουν καθόλου την κύστη τους.
• Τη νύχτα, τα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης αρχίζουν να δίνουν ψευδή σήματα, γεγονός που αυξάνει τον αριθμό των ταξιδιών στην τουαλέτα κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Μέρος της διάγνωσης της προστατίτιδας μπορεί επίσης να γίνει με την παρακολούθηση της θερμοκρασίας του σώματος σε συνδυασμό με προβλήματα με την ούρηση. Εάν αυτά τα προβλήματα συνοδεύονται από αύξηση της θερμοκρασίας σε υποπυρετικές και εμπύρετες τιμές, τότε με υψηλό βαθμό πιθανότητας μπορούμε να μιλήσουμε για ανάπτυξη παθολογίας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στα μεταγενέστερα στάδια ανάπτυξης της νόσου, αντίθετα, παρατηρείται μείωση της θερμοκρασίας του σώματος στους 35, 5-36 βαθμούς, που σε κάθε περίπτωση είναι ένα εξαιρετικά αρνητικό και επικίνδυνο σύμπτωμα που δεν πρέπει να επιτρέπεται .

Στα μεσαία στάδια της νόσου μπορεί να παρατηρηθεί αίμα στα ούρα του ασθενούς. Αυτό το σημάδι είναι σχετικά σπάνιο και συχνά μη ενδεικτικό, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνο. Μπορεί να εκδηλωθεί λόγω πυώδους σύντηξης του προστάτη, τραύματος στον προστάτη αδένα και επίσης με επιπλοκές της φλεγμονώδους διαδικασίας με υπερπλασία. Η θεραπεία σε αυτή την περίπτωση είναι περίπλοκη (συχνά απαιτείται χειρουργική επέμβαση).

Η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει αμέσως μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων της νόσου. Εάν υπήρξαν τουλάχιστον μερικά, αν και μικρά, όπως φαίνεται, προβλήματα με την ούρηση, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδεύονται από πυρετό και πόνο στην περιοχή του απλού, τότε θα πρέπει να κλείσετε αμέσως ραντεβού με ουρολόγο για διευκρινιστική διάγνωση. Είναι επιτακτική ανάγκη να δοθεί προσοχή στα σημάδια της παθολογίας που περιγράφονται παραπάνω, καθώς η προστατίτιδα μπορεί να νικηθεί γρήγορα και ανώδυνα μόνο με έγκαιρη θεραπεία.

Γιατί ο προστάτης γίνεται φλεγμονή;

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν μόνο 2 κύριοι λόγοι:

1. Μόλυνση. Τις περισσότερες φορές, η προστατίτιδα αναπτύσσεται ακριβώς λόγω μόλυνσης στον προστάτη. Η μόλυνση μπορεί να συμβεί μέσω της ουροδόχου κύστης, της ουρήθρας, του ορθού, του αίματος και της λέμφου. Αποδεικνύεται ότι η ίδια η προστατίτιδα είναι συχνά μια επιπλοκή μιας υπάρχουσας ασθένειας. Επομένως, μην κάνετε ποτέ αυτοθεραπεία, πρέπει πρώτα να θεραπεύσετε την πηγή της μόλυνσης. Κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα, ουρηθρίτιδα, ΣΜΝ (σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις) - αυτό είναι κατανοητό, σχετίζονται άμεσα με τον προστάτη. Η αμυγδαλίτιδα, η ιγμορίτιδα, η γρίπη, η τερηδόνα μπορεί επίσης να επιστρέψουν και να επηρεάσουν τη φλεγμονή του προστάτη.
2. κυκλοφορικές διαταραχές. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε δομικά χαρακτηριστικά και σε σπασμούς της ουρήθρας, διαταραχές στη αγωγιμότητα των νεύρων και στην εργασία των κοιλιακών και πυελικών μυών, καθώς και σε εξωτερικούς παράγοντες.

Ωστόσο, εάν αναπτυχθεί ή όχι προστατίτιδα εξαρτάται κυρίως από προδιαθεσικούς παράγοντες:

• Χαοτική σεξουαλική ζωή. Η αφθονία των σεξουαλικών συντρόφων, ιδιαίτερα των απροστάτευτων επαφών, εξαντλεί το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο πρέπει συνεχώς να αντιμετωπίζει την ξένη μικροχλωρίδα στις γυναικείες εκκρίσεις. Και αργά ή γρήγορα αποτυγχάνει.
• Μακρά αποχή. Αυτό είναι το άλλο άκρο. Η έλλειψη σεξ επηρεάζει αρνητικά τη γενική κατάσταση του άνδρα, ιδιαίτερα τον προστάτη. Το μυστικό του λιμνάζει, η κυκλοφορία του αίματος διαταράσσεται, αναπτύσσεται μόλυνση.
• Αυνανισμός. Συμβαίνει ότι οι άνδρες προσπαθούν να ξεφύγουν από την έλλειψη σεξ μέσω του αυνανισμού. Ωστόσο, αυτό οδηγεί σε μείωση του τόνου του προστάτη, γίνεται λήθαργος. Απομονώνεται ακόμη και σε ξεχωριστό τύπο προστατίτιδας - συμφορητική.
• υπέρβαρος. Στους υπέρβαρους άνδρες, το φορτίο στα όργανα της πυέλου, καθώς και στο σώμα συνολικά, είναι πολύ αυξημένο. Η παροχή αίματος διαταράσσεται, γεγονός που οδηγεί σε προστατίτιδα, αιμορροΐδες και μια ποικιλία άλλων ασθενειών.
• υποθερμία. "Μην κάθεσαι στο κρύο", λένε σε όλα τα κορίτσια. Ωστόσο, αυτό ισχύει και για τους άντρες. Οι λάτρεις της ακραίας χειμερινής διασκέδασης, οι δεμένοι ψαράδες, οι ιδιοκτήτες παλιών αυτοκινήτων κινδυνεύουν (ω, πόσο συχνά βλέπω άντρες τον χειμώνα ξαπλωμένοι σε χαρτόνι κάτω από το αυτοκίνητο), ακόμη και επιβάτες σε παγωμένα τρένα, καθώς και fashionistas με τυλιγμένα παντελόνια και χωρίς καπέλο. Ω, ναι, και η ούρηση έξω τον χειμώνα έχει επίσης σοβαρές συνέπειες.
• Αδράνεια. Βασικά, αυτό ισχύει για τη ροή εργασίας όταν πρέπει να καθίσετε σε ένα μέρος για μεγάλο χρονικό διάστημα: οδηγοί, υπάλληλοι γραφείου. Το να σταυρώνετε τα πόδια σας είναι ιδιαίτερα επιβλαβές, καθώς το φορτίο στον προστάτη θα αυξηθεί.
• Τονίζω. Τα ψυχικά προβλήματα, η χρόνια έλλειψη ύπνου, το υπερφορτωμένο πρόγραμμα εργασίας είναι τα αγαπημένα των λοιμώξεων.
• Καταστολή της παρόρμησης για ούρηση. Αξίζουν τα πιθανά προβλήματα τα 5 λεπτά που εξοικονομήθηκαν σε μια πολυάσχολη ροή εργασίας;
• Κακές συνήθειες. όπου χωρίς αυτήνΚατάχρηση αλκοόλ και νικοτίνης που μόνο κακό.
• Λάθος δίαιτα. Τα λιπαρά, πικάντικα, αλμυρά τρόφιμα είναι μαγνήτης για παθήσεις των πυελικών οργάνων.
• ασθένειες υποβάθρου. Οποιαδήποτε μολυσματική ασθένεια που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να επιπλέκεται από προστατίτιδα.
• Στενό εσώρουχο. Καθώς και «μοντέρνα» πολύ στενά παντελόνια. Σφίγγουν τη μικρή λεκάνη, διαταράσσουν την κυκλοφορία του αίματος, προκαλούν οίδημα και φλεγμονή.
• φυσική υπερφόρτωση. Οι επαγγελματίες αθλητές, οι φορτωτές, οι ενεργοί επισκέπτες των γυμναστηρίων διατρέχουν υψηλό κίνδυνο.
• αυτοθεραπεία. Μερικές φορές οι άνδρες ντρέπονται να παραδεχτούν τα προβλήματά τους ακόμη και σε γιατρό, προσπαθούν να συντρίψουν την ασθένεια με διάφορες λαϊκές θεραπείες, αποδεδειγμένες και όχι τόσο καλές. Ωστόσο, συμβαίνει να μην μπορεί κανείς να αντεπεξέλθει εδώ χωρίς φάρμακα που συνταγογραφούνται από αρμόδιο γιατρό.

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου;

Η διάγνωση γίνεται από ουρολόγο ή ανδρολόγομετά την εξέταση του ασθενούς, τη λήψη ιατρικού ιστορικού και την εξέταση των συμπτωμάτων. Ο γιατρός πρέπει να μάθει τη μέθοδο ελέγχου των γεννήσεων της ασθενούς, την παρουσία ΣΜΝ στον σεξουαλικό σύντροφο και τη δυνατότητα πρωκτικής επαφής χωρίς προφυλακτικό. Αυτά τα δεδομένα διευκολύνουν τη διάγνωση και κατευθύνουν τη σκέψη του γιατρού προς τη σωστή κατεύθυνση. Η συνταγογράφηση της εμφάνισης συμπτωμάτων της νόσου ή δυσφορίας στο περίνεο μας επιτρέπει να αξιολογήσουμε την πορεία της προστατίτιδας και τη βαρύτητα της. Ο ουρολόγος εξετάζει απαραίτητα τα γεννητικά όργανα του ασθενούς και διενεργεί ορθική εξέταση του προστάτη. Για να το κάνει αυτό, εισάγει ένα δάχτυλο στον πρωκτό του ασθενούς και νιώθει τον προστάτη που προεξέχει στο μπροστινό τοίχωμα του ορθού. Ο πόνος και το μέγεθός του υποδηλώνουν την ένταση της φλεγμονώδους διαδικασίας.

Στη συνέχεια, ο γιατρός διεξάγει μια σειρά οργανικών, μικροσκοπικών, βακτηριολογικών και ανοσολογικών μελετών για να διευκρινίσει την αιτία της νόσου. Η πιο κοινή διαγνωστική μέθοδος είναι ένα δείγμα ούρων με 4 ή 3 ποτήρια. Η πρώτη μέθοδος είναι πιο χρονοβόρα και πιο δύσκολη στην πράξη, αφού ο ασθενής πρέπει συνειδητά να σταματήσει να ουρεί πολλές φορές. Η δεύτερη παραλλαγή είναι απλούστερη: ο ασθενής ουρεί συνεχώς εξίσου σε τρία διαφορετικά δοχεία. Το πρώτο μέρος μιλά για την κατάσταση του ουροποιητικού συστήματος, το δεύτερο - για την παθολογία της ουροδόχου κύστης και των νεφρών, από το τρίτο λαμβάνουν πληροφορίες για την κατάσταση του προστάτη. Όλο το υλικό που συλλέγεται εξετάζεται σε μικροσκόπιο. Στην προστατίτιδα, λευκά αιμοσφαίρια και μερικές φορές βακτήρια βρίσκονται στο τρίτο τμήμα των ούρων.

Για μικροσκόπηση λαμβάνεται και το μυστικό του προστάτη.Για να γίνει αυτό, ο γιατρός κάνει μασάζ στον προστάτη μέσω του τοιχώματος του ορθού για κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να αδειάσει στην ουρήθρα. Λαμβάνονται επιχρίσματα από το υλικό που συλλέγεται στο εργαστήριο, χρωματίζονται και εξετάζονται σε υψηλή μεγέθυνση. Ένα σημάδι φλεγμονής είναι τα λευκοκύτταρα, μια βακτηριακή αιτιολογία της νόσου είναι τα βακτήρια σε ένα επίχρισμα. Για να προσδιοριστεί ο τύπος του παθογόνου, το μυστικό του προστάτη σπέρνεται σε μέσα καλλιέργειας. Εάν υπάρχουν παθογόνοι μικροοργανισμοί σε αυτό, μετά από 3-5 ημέρες σχηματίζουν μικροβιακές αποικίες, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να εξεταστούν. Η βακτηριολογική μέθοδος καθιστά δυνατή τη λήψη δεδομένων σχετικά με την ευαισθησία της μικροχλωρίδας στα αντιβιοτικά.

Από τις ενόργανες διαγνωστικές μεθόδους πραγματοποιούνται:

• υπερηχογράφημα των νεφρών?
• TRUS του προστάτη με dopplerography - για την καλύτερη απεικόνιση του προστάτη, ένας καθετήρας υπερήχων εισάγεται στο ορθό, επιπλέον, αξιολογείται η ροή του αίματος του.
• Σε επίμονη υποτροπιάζουσα προστατίτιδα απαιτείται ανιούσα ουρηθρογραφία. Μια ακτινοσκιερή ουσία εγχέεται στην ουρήθρα, μετά την οποία λαμβάνεται μια σειρά διαδοχικών εικόνων.

Εκτός από αυτές τις μεθόδους, μεγάλη σημασία έχουν όλα τα είδη έρευνας για τα ΣΜΝ. Μεταξύ αυτών είναι:

1. Εκσπερμάτιση PCR, έκκριση προστάτη, ξύσεις από τον βλεννογόνο της ουρήθρας - η μέθοδος σας επιτρέπει να ανιχνεύσετε μια ποικιλία παθογόνων παραγόντων.
2. ELISA αίματος - για την ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων κατά των παθογόνων STI.

Τύποι προστατίτιδας

Σύμφωνα με τα κριτήρια του Αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH USA) του 1995, υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες προστατίτιδας:

• Κατηγορία I: Οξεία προστατίτιδα.
• Κατηγορία II: Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα.
• Κατηγορία III: Χρόνια Προστατίτιδα/Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Πόνος (CP/CPPS);
• Κατηγορία IIIa: Χρόνια προστατίτιδα / σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου με σημεία φλεγμονής.
• Κατηγορία IIIb: Χρόνια προστατίτιδα / σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου χωρίς σημεία φλεγμονής.
• Κατηγορία IV: Ασυμπτωματική (ασυμπτωματική) χρόνια προστατίτιδα.

Περιστασιακά εμφανίζεται χρόνια κοκκιωματώδης προστατίτιδα που δεν περιλαμβάνεται σε αυτή την ταξινόμηση.

Οι περισσότεροι ειδικοί, με τη σειρά τους, διακρίνουν μεταξύ:

Ανάλογα με την πορεία της νόσου:

• οξεία προστατίτιδα?
• χρόνια προστατίτιδα?

Ανάλογα με τα αίτια της νόσου:

• βακτηριακή προστατίτιδα?
• μη βακτηριακή προστατίτιδα

Στις περισσότερες περιπτώσεις (ειδικά σε άνδρες κάτω των 40 ετών), ανιχνεύεται βακτηριακή προστατίτιδα.

Με βάση αυτό υπάρχει:

• οξεία βακτηριακή προστατίτιδα?
• χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα?
• χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα.

πρόληψη

Για να αποτρέψετε την εμφάνιση φλεγμονής ή την επανεμφάνιση μιας χρόνιας παθολογίας, πρέπει να ακολουθήσετε αυτές τις συστάσεις:

• Μειώστε την ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνεται.
• Ασχολείστε τακτικά αθλήματα;
• αποφύγετε την υποθερμία.
• Σταμάτα το κάπνισμα;
• αποφύγετε αγχωτικές καταστάσεις.
• Αντιμετώπιση της φλεγμονής έγκαιρα – αυτό ισχύει κυρίως για λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων.
• Κάντε ένα ντους αντίθεσης.
• Αποφύγετε να σηκώνετε βαριά αντικείμενα.
• Χρησιμοποιήστε μεθόδους φραγμού αντισύλληψης.
• Κάνετε σεξ τακτικά.
• πάρτε συμπληρώματα βιταμινών.
• Συμμετοχή στην ενίσχυση της ανοσίας.
• Επισκεφθείτε έναν ουρολόγο δύο φορές το χρόνο.
• Τρώτε σωστά και ισορροπημένα.

Σκοπός του προστάτη στο ανδρικό σώμα: σε τι χρησιμεύει;

Ο προστάτης είναι ένας εξωκρινής αδένας στο ανδρικό σώμα.

Ο σίδηρος ανήκει στο αναπαραγωγικό σύστημα και είναι υπεύθυνος για την παραγωγή ορισμένων συγκεκριμένων ουσιών:

• Το πιο σημαντικό είναι το μυστικό (χυμός προστάτη), που εξασφαλίζει το απαραίτητο ιξώδες της εκσπερμάτισης και, κατά συνέπεια, τη φυσιολογική κινητικότητα του σπέρματος. Εάν το σπέρμα είναι πολύ παχύ, η γονιμοποίηση είναι δύσκολη και μια γυναίκα απλά δεν μπορεί να συλλάβει από έναν φαινομενικά υγιή άνδρα.
• άλλα συστατικά διατηρούν την κανονική σύνθεση του σπέρματος. Αυτά περιλαμβάνουν βιολογικά δραστικές ουσίες, ανοσοσφαιρίνες, ένζυμα, βιταμίνες, μικροστοιχεία κ. λπ. Οι κανόνες αυτών των ουσιών είναι ατομικοί και είναι ο προστάτης που ρυθμίζει την περιεκτικότητά τους.

Έτσι, είναι υπεύθυνη για την αναπαραγωγική ικανότητα ενός άνδρα, την ικανότητα να έχει μια τακτική και ικανοποιητική σεξουαλική ζωή και να κάνει παιδιά. Αυτή είναι η κύρια λειτουργία του αδένα, αλλά υπάρχουν και άλλες που δεν είναι λιγότερο σημαντικές.